E agora, pizzica

Tócame facer algo que non pensara xamais, nin sequeira o imaxinara. Fai algunhas semanas, xa que eu toco a pandeireta, o meu mestre de italiano propúsome tocar unha pizzica. Aceptei, un pouco pensativa, porque xa sabía que a música tradicional do sur de Italia normalmente é moi rapida.

Entón, onte cando saín de traballar, ás tres, collín o bus, deixei o bolso na casa, collín as cousas de clase (porque despois tiña clase) e a miña pandeireta. Esperei, e despois fúmonos, primeiro ó departamento de italiano, e despois á aula magna. (Co meu mestre de italiano e outro mestre.. sen comentarios! Bueno, polo menos comportáronse ben :D)

Para producir un son similar ó da pizzica, teño que practicar un pouco: En primer lugar, porque son dous instrumentos de percusión diferentes, (loxicamente, non teño que explicar cál é o galego) polo que teño que adaptar o ritmo. O da Puglia tócase dun modo diferente, non se move a mán da pandeireta, come se fai normalemtne (non sempre) aquí, móvese a outra.




Izquierda: pandeireta galega. Derecha: pandeiro pugliés :D



De todas formas, agora que teño o cd e todo o fin de semana (Mañán non teño teatro porque parte da xente foi para Madrid hoxe)

Atopei algo curioso... Atopei algunhas cousas comuns entre este tipo de música e a tradicional galega: O baile, os vestidos, (No cd hai un video tamén....!) A técnica de canto é parecida, e os textos están maís ou menos estructurados da misma maneira.

Polo tanto, fixen unha busqueda sobre a historia pre-romana da Puglia e atopei isto:

"Entre o VII e o IX, a rexión foi atacada polos Longobardos (población celta) francos, e saracenos, que gradualmente ocuparon as localidades principais da rexión, deixando a Bisanzio solo o Salento (con Otranto e Gallipoli).

Os Longobardos ocuparon Gargano, Canosa e despois Brindisi (633), Taranto, Bari etc., mentres que os saracenos, empezaron a sustituirse polos longobardos, ata que toda a rexión foi unificada baixo un mesmo poder.

Solo Bari, que se convertiu en sede de un emirato, manexado por gregos, longobardos, francos, saracenos, e en ocasións con a axuda dos venezianos (1002), conseguiu manter unha certa autonomía."

Será por eso, xa que quen coñece a música galega sabe que ten unha orixe prácticamente celta, e que parécese á irlandesa :D

¿Traballo?

Hoxe, despois de ser chamada e realizar uns tests, comecei un curso para un traballo. É un curso de solo tres días, pero é un tema interesante, pois é de altas e baixas dunha compañía telefónica a outra.

Foron moitas horas seguidas (e mañán máis) pero estou contenta. Compañeiros simpáticos, instruccións que non me parecen difíciles e toda unha mañá ocupada. Despois suponse que pasaremos ó mes de proba e dedicirase se seguimos ou non.

¿Consecuencia disto? Pois é posible que non poda ir a Milán para o foro humanista europeo (4-6 abril) e polo tanto, non podería nin ver ó Paolin, nin quedar cos meus amigos, nin ver a ningún dos grupos que me gustan... PERO nese caso, estarei traballando, e xuntando diñeiro, polo tanto podería irme en canto collera vacacións e por máis tempo :D

¡¡¡Vaia fin de semana!!!!

¡Este fin de semana non parei!

O venres pola noite quedei cá Vane e algúns amigos seus e estivemos por aí ata as cinco da mañá.Esta vez casi non bebín, pero bailei moito. Primeiro estivemos nunha cafetería brasileña e despois saímos por aí cos seus amigos. Bailei como unha tola.

O sábado levanteime- máis ou menos, aínda que cheguei tarde- para ir ó taller de coñecemento persoa de Entrebarrios, visto que faime falta aprender a relaxarme. Non estivo mal. Despois, pola tarde-serán, un par de ensaios ó texto de teatro, (Por certo: En unha semaniña estreamos nun pub de churruca, que creo que se chama Contrabajo...!) reunión do grupo humanista,arregleime un pocco ( medio-vestín de bruxiña) e moitos de nós fumos a unha festa. Toquei a pandeireta, porque dúas das rapazas están aprendendendo o baile galego, coñecín xente moi simpatica, bailamos un cacho e ceamos un prato ecutaoriano (È a primeira vez que probo un prato de Ecuador, a verdade...) Un dos rapaces da asociación díxome de saír por aí de marcha, pero ó final surxiu algo e non poido ser. De todas formas paséino ben.

E hoxe nada, tiven un día algo máis relaxado, aínda que pola tarde fun a casa da Vane porque pediume que lle ensinara algo de inglés para falar con amigo seu suízo (Lástima che é da zona alemana, jejeje) E a verdade, que o principio estaba algo nerviosa porque non estou acostumada a dar clases... pero bueno, pouquiño a pouco...

Eso sí, cruzo os dedos para ir a Milán en Abril. Aínda que vaia ca asociación é un buen pretexto para ver a unha personiña... e tamén ó resto da xente. Con un pouco de sorte igual podo ir ver algún dos grupos que me gustan....Cruzo os dedos!!! A ver se son capaz de xuntar toda a pasta sola e se ninguén me chafa a ilusión...