jueves, 27 de septiembre de 2007

Anuncio Censurado

Paréceme absurdo que censuraran certo texto en este anuncio... En realidade moitos o pensamos, independentemente das ideas políticas...

lunes, 17 de septiembre de 2007

Curioso...

Coñecín a un rapaz por internet de aqueles que pensaba que non quedaban. Estou mal e me escribe unha poesia para animarme. Escríbolle eu unha, porque sí, porque me saíu, e va e escribe outra como agradecemento..Moi legado á cultura, se ve que sempre ten algo co que sorprenderme... E aínda por riba tamén co gusto musical acertou bastante. Simpatico, doce, o suficientemente maduro... e aprecia as terras celtas...

Claro que... tiña que ter algun defecto..

¡Está lonxe!

¡Non é xustoooooo!

lunes, 10 de septiembre de 2007

Perdida

Perdida.

Outra vez perdida.

Volvo a estar perdida en un mar de pensamentos inútiles, de soños perdidos, de loitas interminables por atopar a esa persona, a Anahí, a unha medio-adulta medio-nena que xa non sabe como afrontar a vida, se con un sorriso e toda a forza do mundo (Que é o que me pasa cando penso nos momentos vividos en unha ciudade que agora está lonxe) o con unha bágoa, que tamén cáeme cando enfréntome á realidade presente. Presente e ausente, máis ben ausente. Porque eu non estou. Nunca estiven. É difícil de explicar.

Hay xente que admírame. Que admírame por como canto, por como escribo, pola miña capacidade para aprender linguas (Aunque son moi vaga) ou para entenderme con estos p... ordenadores dos que as veces vólvome escrava. Bueno, sobre as miñas dotes artísticas, solo direi unha cousa. Escribir non é unha virtude, nin un don. É casi unha enfermidade. Para escribir algo en condicións, un ten que rescatar as súas propias historias e emocións. E as veces desátanse sensacións estranas. Moi estranas. Casi suicidas.
 
Contrato Coloriuris