O que nace rockeiro, lo é toda a súa vida.
Non é normal que ahora, despois de tanto tempo (1997-2000) volvínme enganchar ós Heredeiros da Crus.
O sí... No fondo creo que foi la etapa máis divertida- e extraña- da miña vida xD
A verdad, é que hai motivos incoscientes para volver a escoitalos... Estaba máis contenta, ( se debo ser sinceira, semellaba una tola) e falaba máis en galego (Non toda a influencia dos HDC era negativa, no???) Agora lémbrome de aquelo de "ti sije así, corasón, que vas por moi bó camiño..." (Era obvio, aunque era demasiado cedo para iso....)
Facíame falta ostiaaaa!!!!!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario